หมู่บ้านเลขาคณิต

นิทานเลขาคณิตศาสตร์

ณ หมู่บ้านกลางป่า ได้มีครอบครัว 2 ครอบครัวอาศัยอยู่ในป่าต้องห้ามครอบครัวแรกมีชื่อว่า ครอบครัวสี่เหลี่ยม(เพราะไม่ว่าจะทำอะไรก็จะมีแต่ทรงสี่เหลี่ยมอยู่เสมอเช่น บ้านสร้างแบบสี่เหลี่ยม เป็นต้น) ครอบครัวที่สองมีชื่อว่าครอบครัวสามเหลี่ยม(เพราะไม่ว่าจะทำอะไรก็จะมีแต่ทรงสามเหลี่ยมอยู่เสมอ เช่น บ้านก็สร้างแบบสามเหลี่ยม เป็นต้น) ทั้งสองครอบครัวนี้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขเสมอมาเพราะต่างมีน้ำใจให้แก่กัน แบ่งปันอาหารและขนมประจำครอบครัว,ขนมสามเหลี่ยม,ขนมสี่เหลี่ยมแก่กัน มีปัญหาใดๆก็ช่วยกันแก้ไขจนสำเร็จหมดปัญหา อยู่มาวันหนึ่งทั้งสองครอบครัวได้นั่งคุยกันถึงรูปทรงที่มีเหลี่ยมต่างๆว่าเป็นรูปทรงที่สวยงาม สมบรูณ์แบบที่สุด หากสิ่งใดไม่มีเหลี่ยมก็คงจะไม่มีความสวยงามเท่ากับรูปที่มีเหลี่ยมเป็นแน่แท้ ขณะที่นั่งคุยกันอยู่นั้น ก็ได้มีคนแปลกหน้ากลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาหา และพูดทักทายครอบครัวทั้งสอง แนะนำว่าตนเป็นครอบครัววงกลม จะมาขออาศัยอยู่ในหมู่บ้าแห่งนี้อีกครอบครัวหนึ่ง ด้วยความมีน้ำใจครอบครัวทั้งสองก็อนุญาติให้ครอบครัววงกลมมาอยู่ด้วยกัน ครอบครัววงกลมสร้างบ้านแบบครึ่งวงกลงเนื่องจากเกรงว่าหากสร้างเป็นวงกลมคงไม่สามารถอยู่กับที่ได้เพราะอาจกลิ้งไปกลิ้งมาไม่จบสิ้น และแล้วหมู่บ้านแห่งนี้ก็มีบ้านสี่เหลี่ยม บ้านสามเหลี่ยม บ้านครึ่งวงกลม อันสวยงาม ทั้งหมดก็อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขต่อมาครอบครัวสี่เหลี่ยมก็มีทายาทเป็น สี่เหลี่ยมผืนผ้า สี่เหลี่ยมจตุรัส ส่วนครอบครัวสามเหลี่ยมก็มีทายาทเป็น สามเหลี่ยมด้านเท่า สามเหลี่ยมหน้าจั่ว สามเหลี่ยมมุมป้าน และครอบครัววงกลมก็มีทายาทเป็น วงรี สมาชิกในหมู่บ้านแห่งนี้ล้วนเป็นรูปทรงที่เรียกกันว่า เลขาคณิต ครอบครัวทั้งสามจึงพร้อมใจกันตั้งชื่อหมู่บ้านแห่งนี้ใหม่ว่า หมู่บ้านเลขาคณิต อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขสืบมา